قدر لحظات رو بدون

زندگی سرشار از لحظه هائی است که دوست داریم تموم نشن.
لحظه هائی که چنان غرق لذتیم که فکر گذشتنشونو نمی کنیم.
ولی لحظه ها می گذرن و ما از هم جدا میشیم : به امید دیدار فردا .
ولی شاید فردائی وجود نداشته باشه . شاید من و تو دیگه فرصت دیدار پیدا نکنیم.
شاید اگه بدونیم هر دیدار ممکنه آخرین دیدار باشه ، بیشتر قدر لحظاتش رو بدونیم .
شاید یه جور دیگه بگذرونیمش. شاید آخرین خداحافظ رو ؛ اگه بدونیم که آخرینه ؛
اصلا به زبون نیاریم... لحظه ها می گذرن ، لحظه های پر از احساس ، با مرگ هماغوش میشن و ما تنها می مونیم .