مطالعات نشان می دهد احتمال ابتلا به بیماری قلبی و مرگ در سنین جوانی در افرادی که ران های ضحیم دارند کمتر از دیگران است.
محققان دانمارکی با تحقیق بر روی سه هزار نفر به این نتیجه رسیدند افرادی که محیط دور ران آنها از شصت سانتیمتر بیشتر است، کمتر دچار بیماری قلبی می شوند.
به گفته آنها افرادی که ران های لاغری دارند، عضلاتشان از حجم کافی برای متعادل کردن سوخت و ساز انسولین برخوردار نیست و احتمال ابتلای آنها به دیابت و بیماری قلبی بیشتر از دیگران است.
نتیجه این تحقیق در مجله پزشکی بریتانیا منتشر شده است.
محققان افراد مورد آزمایش را به مدت ده سال برای بررسی بروز بیماری قلبی و دوازده و نیم سال برای بررسی میزان مرگ و میر دنبال کردند.
به گفته محققان احتمال ابتلای افرادی که محیط دور ران آنها از 55 سانتیمتر است، به بیماری قلبی و مرگ در جوانی بیشتر است از دیگران است.
آنها برای اندازه گیری دور ران، محیط ران را در زیر برجستگی باسن اندازه گیری می کردند.
پروفسور بریت هیتمن، سرپرست محققان دانمارکی گفت نتیجه این تحقیق ربطی به چاقی ناحیه شکم، چاقی عمومی و سبک زندگی افراد مورد آزمایش ندارد.
آقای هیتمن گفت: "متوجه شدیم خطر (ابتلا به بیماری قلبی) با ضخامت ران ها ارتباط بیشتری دارد تا دور کمر."
مطالعات قبلی نشان داده بود که دور کمر بالا ( 90 سانتیمتر برای زنان و 102 سانتیمتر برای مردان) به معنی افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی است.
کارشناسان هشدار می دهند برای تایید نتیجه این تحقیقات به آزمایش های بیشتری نیاز است.
به گفته آنها هنوز برای ایجاد تغییر در توصیه های ارائه شده درباره نحوه تغذیه و ورزش افراد زود است.