خواص زردچوبه

زردچوبه گیاهی یک ساله است و بومی هند و مناطق استوایی جنوب شرق آسیا
پودر زردچوبه ای که به عنوان ادویه مصرف می شود از ساقه زیرزمینی این گیاه به دست می آید...
قدمت مصرف زردچوبه بیش از 4 هزار سال است و به عنوان یکی از مهم ترین و پرمصرف ترین ادویه های جهان در انواع غذاها، مواد آرایشی،بهداشتی و دارویی به کار می رود.
در سال های اخیر تحقیقات زیادی در مورد ویژگی های تغذیه ای و آثار شفابخش آن در بهبود و پیشگیری از بیماری ها و سرطان های مختلف به ثبت رسیده است.
تولید جهانی زردچوبه بیش از یک میلیون تن در سال است و هند بیش از 80 درصد تولید جهانی و 60 درصد بازار صادرات آن را در اختیار دارد. از طرفی بزرگ ترین مصرف کننده و صادرکننده زردچوبه هم محسوب می شود.
چین، پاکستان، بنگلادش، نیجریه و تایلند از دیگر تولیدکنندگان زردچوبه دنیا هستند.
ایران، ژاپن، سریلانکا، امارات متحده عربی، انگلستان، کشورهای خاورمیانه وشمال آفریقا هم از واردکنندگان اصلی زردچوبه در دنیا هستند.
اسانس و مواد موثر تمام ادویه ها به حرارت حساس هستند و هرچه زمان و دمای طبخ بالاتر باشد، تخریب آن ها هم بیشتر می شود
برای به حداقل رساندن تخریب ترکیب های مفید ادویه ها، بهتر است آن ها را در اواخر پخت به غذا اضافه کرد
کورکومین (ترکیبی فنلی)، ماده موثر زردچوبه است که در اثر پخت وپز تخریب می شود و اگر از زودپز برای پختن غذایی که حاوی زردچوبه است استفاده شود، مقدار بیشتری از آن از بین خواهد رفت به طوری که با این روش پخت، پس از 10 دقیقه، نیمی از کورکومین زردچوبه از دست می رود.
البته طبخ زردچوبه روی رنگ آن اثر سوء چندانی ندارد.
زردچوبه یکی از پرمصرف ترین ادویه های دنیاست و به زعفران فقرا هم معروف است؛ چون با ایجاد رنگ زرد می تواند تا حدی به جای زعفران به کار رود ولی قادر به ایجاد عطر خاص آن نیست.
استفاده از مقدار کمی از آن باعث ایجاد رنگ زرد یکنواختی در غذا می شود و طعم ملایمی هم دارد.
زردچوبه جزء اصلی تشکیل دهنده پودر کاری و ادویه های ترکیبی است و قیمت مناسبی هم دارد، ضمن اینکه ذائقه بیشتر مردم کشورهای آسیایی آن را می پسندد
بر اساس آمار سازمان خوار و بار جهانی، ایران سالانه حدود 5 هزار تن زردچوبه وارد می کند که نشان از مصرف زیاد آن است.
زردچوبه حاوی 5 درصد روغن و 5 درصد اسانس است و به گرما، اکسیژن، رطوبت هوا و نور مستقیم حساس است و اگر در شرایط نامناسب نگهداری شود، عطر و طعمش دچار تغییر می شود بنابراین برای نگهداری ادویه هایی مانند زردچوبه، استفاده از ظرف های غیر قابل نفوذ به هوا، نور و رطوبت توصیه می شود.
زردچوبه رطوبت کمی دارد و در عین حال حاوی حدود 60 درصد نشاسته است، بنابراین در صورت رسیدن رطوبت به آن، حالت چسبندگی پیدا می کند. البته تحقیقات نشان می دهد که جنس ظرف هم در چسبندگی زردچوبه موثر است؛ به طوری که بسته های تهیه شده از پلی پروپیلن و پلی اتیلن در مقایسه با پلاستیک و فویل های چند لایه ای آلومینیومی (لامینت) مناسب نگهداری زردچوبه نیستند و چسبندگی بیشتری ایجاد می کنند.
برای جلوگیری از چسبندگی این ادویه به دیواره ظروف بهتر است که آن را در محیطی خشک نگهداری کرد و پس از هر بار استفاده در ظرف محکم را بست تا رطوبت به زردچوبه نفوذ نکند.
اگر از قاشق برای برداشتن زردچوبه استفاده می کنید، باید قاشقتان کاملا خشک باشد. نگهداری زردچوبه نیازی به یخچال و فریزر ندارد چون جزو مواد غذایی خشک است و در صورتنگهداری مطلوب در شرایط مناسب 2 سال خارج از یخچال قابل نگهداری است. برای جلوگیری از چسبندگی این ادویه به دیواره ظروف بهتر است که آن را در محیطی خشک نگهداری کرد و پس از هر بار استفاده در ظرف محکم را بست تا رطوبت به زردچوبه نفوذ نکند